Mamatumoren

Tumoren komen erg veel voor, vooral mamatumoren. Dit zijn tumoren aan het melkklierweefsel (ratjes hebben dit verspreid over hun hele lijfje, van hun oksel tot hun vulva), veelal goedaardig. Goedaardige tumoren zijn vaak mooi ronde, goed begrenste 'bolletjes'. Ze kunnen snel groeien, maar zaaien niet snel uit. Kwaadaardige tumoren hebben daarintegen vaak een onregelmatige vorm, met veel uitlopers. Ze zijn moeilijker te verwijderen en kunnen snel gaan uitzaaiien. Ondanks dat mamatumoren vaak goedaardig zijn, wil dat niet zeggen dat ze niet levensbedreigend kunnen worden. Ze blijven doorgroeien, totdat ze zo groot worden dat ze gaan zorgen voor ernstig ongemak en pijn. 

 

Gelukkig zijn mamatumoren vrijwel altijd goed operatief te verwijderen. Daarbij geldt, hoe eerder hoe beter. Hoe kleiner de tumor, hoe gemakkelijker en korter de operatie meestal duurt. Laat je niet zomaar vertellen door een dierenarts dat een tumor niet verwijderd kan worden. Vraag een second opinion bij een andere - kundige - dierenarts.

 

Soms is een operatie niet de beste keuze, bijvoorbeeld als je ratje al erg oud is en niet meer fit genoeg. Of in het zeldzame geval dat een tumor op zó'n vervelende plaats zit dat het inoperabel is. In dat geval kun je het middel Finilac proberen, dit kan in sommige gevallen de groei van de tumor wat afremmen. 

 

Als je besluit je ratje niet te laten opereren, heb je de verantwoordelijkheid dat je haar laat inslapen als (of het liefst vóórdat) de tumor te groot wordt. Ratjes zijn meesters in het verbergen van pijn en ongemak, wacht daarom niet totdat ze laat zien dat ze pijn heeft (ofwel de dooddoener; tot ze niet meer eet of drinkt). Er komt een moment dat je naar je ratje kijkt en weet dat het niet lang meer zal duren voordat ze echt hinder zal gaan ondervinden van de tumor. Dát is naar mijn mening het moment om haar te laten gaan.

 

Leeloo op de foto liet haar meerdere tumoren haar niet tegenhouden om nog lekker te spelen.

Ze was al een keer geopereerd aan een mamatumor (en meteen gecastreerd). Zij hield niet van mensen, de operatie was daardoor erg stressvol voor haar. Toen ze later opnieuw meerdere mamatumoren kreeg hebben we - in goed overleg met de dierenarts - er voor gekozen haar niet opnieuw te laten opereren. Ze is ingeslapen op het moment dat ik wist dat ze niet langer meer vrij van ongemak zou zijn.