Het is erg fijn als je de mogelijkheid hebt om de kooi naast de bank (of bed, tafel of andere plaats waar de ratjes veilig kunnen loslopen) te zetten. Op deze manier kunnen de ratjes zelf bepalen of en wanneer ze kunnen loslopen. Je kunt lekker tegen ze kletsen, maar ook gewoon wat anders gaan doen terwijl je op de bank blijft zitten. Vaak wint de nieuwsgierigheid het al snel van de angst. Wat de eerste dag een voorzichtig stapje op de bank is (om vervolgens zo snel mogelijk terug de kooi in te sprinten) kan na een week al een enthousiaste rondje over de hele bank zijn. Het helpt daarbij om een dekentje over de bank (en jezelf) te leggen. Ratjes vinden het heerlijk om onder een dekentje weg te kunnen kruipen. Ook een oude trui aantrekken waar de ratjes in en onder mogen kruipen is fijn voor ze. Op deze manier leren ze bovendien jouw geur te associëren met veiligheid en warmte.

Indien je niet de mogelijkheid hebt om de kooi naast de bank te zetten, kun je een huisje uit de kooi op de bank zetten. Dit geeft ze ook een veilige, bekende plaats om in te schuilen als het ze te veel wordt. Een huisje is tevens een handige manier om de ratjes mee te vervoeren als ze het oppakken nog niet zo gewend zijn. Door ze in de kooi in het huisje te laten stappen, kun je ze met huisje en al meenemen naar de bank. Zo voorkom je dat het losloop/knuffeluurtje meteen begint met een stressvol moment (het oppakken).

Geef ze in het begin alle tijd om te wennen aan de bank en jou. Laat ze het lekker op hun eigen tempo onderzoeken. Praat veel tegen ze en geef ze vaak een klein snoepje (gepofte rijst of gedroogd fruit zijn bijvoorbeeld ideale kleine hapjes die je wat vaker kunt geven). Probeer ze in het begin nog niet te veel op te pakken of te aaien. Zodra ze wat zelfverzekerder worden en wat meer durven, kun je ze af en toe eens voorzichtig een kriebel of een aai geven. Bij hele bang ratjes die kunnen bijten, kun je daarbij een zacht penseel of kwastje (met steel) gebruiken. Je kunt het ratje hier voorzichtig mee strelen, zonder dat je vingers meteen gevaar lopen. Let hierbij heel goed op hun lichaamstaal; geven ze aan het niet fijn te vinden, houd er dan mee op. 

Op deze manier kun je steeds een stapje verder gaan. Gaat het rondlopen goed, probeer eens een aai. Vinden ze het niet vervelend meer om aangeraakt te worden, kun je ze eens voorzichtig met beide handen omvatten (alsof je ze oppakt, zonder dit meteen te doen). Als ook dat goed gaat, kun je ze voorzichtig eens oppakken. Blijf oppakken tot een minimum beperken, de meeste ratjes blijven dit nog lang vervelend vinden. 

Het belangrijkste blijft om ze veel tijd te geven en veel geduld te hebben. Laat hen het tempo aangeven. Verwacht niet dat ze binnen een paar weken helemaal bijgedraaid zijn. Afhankelijk van de start die ze hebben gehad of wat ze hebben meegemaakt, kan het proces maanden duren. Sommige ratjes blijven altijd wat angstig of blijven het vreselijk vinden als je ze wilt oppakken. Accepteer ze zoals ze zijn.